Een viool die versterkt kan worden klinkt misschien als een nieuwe innovatie, maar toch bestaan ze al bijna honderd jaar. In de jaren 1920 werden er al elementen en versterkers toegevoegd aan violen. Zelfs Fender heeft kort van 1969 tot 1975 elektrische violen verkocht. Met de opkomst van modernere genres, zoals jazz fusion en elektronische muziek, heeft de elektrische viool alleen maar meer populariteit verworven. Zeker in hardere muziekstijlen zoals rock en metal heeft de elektrische viool voordelen doordat het feedback voorkomt.
Er zijn verschillende manieren waarop een viool een elektrisch geluid kan genereren. Gitaar of spoel-magnetische elementen vereisen dat de snaren metaal bevatten. Hoewel dit geen probleem is, is er weinig ruimte op de body om een pick-up te monteren. De meeste elektrische violen werken daarom met een piëzo-elektrisch element. Deze reageren op fysieke vibraties die ze oppakken via de body, kam, of direct van de snaren. Via dit signaal kan de viool via een speaker versterkt worden. Het geluid kan zelfs via pedaal-effecten aangepast worden. Zo kunnen elektrische violen een hele nieuwe dimensie aan het klassieke strijkgeluid toevoegen.
Een elektrische viool kun je al aanschaffen voor zo’n 200 euro. Wil je een wat betere kwaliteit dan kom je al snel op prijzen van zo’n 600 tot 1000 euro. De duurdere exemplaren klinken een stuk ‘echter’ en spelen ook veel fijner. Eigenlijk is dat net zo als bij de akoestische exemplaren.
Het grootste verschil is dat de klank niet versterkt wordt door een klankkast maar door een versterker. Omdat de klankkast grotendeels de sound van de viool bepaalt kan het geluid wat een elektrische viool voortbrengt dus anders zijn. Echter zijn er hele goede elektrische violen waarbij je het verschil met een akoestische- niet of nauwelijks kan waarnemen. Het verschil is in ieder geval niet zo groot als bijvoorbeeld een akoestische- of elektrische gitaar, hoewel je bij een elektrische viool dus wel effecten kunt gebruiken en de sound zo gek maken als je zelf wilt.
Nee de speeltechniek is eigenlijk hetzelfde. De respons kan misschien net anders zijn en het kan zo zijn dat je iets anders kan gaan spelen omdat het geluid niet onder je kin vandaan komt maar uit een versterker, maar dat zal dan echt maar een subtiel verschil zijn.
Ja je kan beginnen met een elektrische viool omdat de speeltechniek hetzelfde is als bij een akoestische. Het kan wel zo zijn dat kleine krasjes en foutjes wat minder goed hoorbaar zijn waardoor je ze ook niet kan corrigeren. Het volume dus niet te zacht afstellen zodat je wel heel goed hoort wat je doet. Als je de kleine foutjes niet goed hoort en dus ook niet leert om ze te corrigeren kan de overstap naar een akoestische viool wel moeilijker zijn dan omgekeerd.
Ja hoor. De snaren en strijkstok zijn hetzelfde als bij een akoestische viool. Vaak wordt er wel voor een carbon strijkstok gekozen die beter bij de uitstraling van de elektrische viool past, maar daar kan je dan ook weer gewoon mee op een akoestische viool spelen. De meeste schoudersteunen van een akoestische viool passen ook op een elektrische viool behalve als de vorm te afwijkend is. Maar in dat geval wordt er meestal wel een schoudersteun bijgeleverd.
Naast de viool zelf heb je dus net als bij een akoestische viool een strijkstok en een schoudersteun nodig. Verder een (goede) hoofdtelefoon of versterker en een instrumentkabel.